Het Broederschap der Kruisridders beschikt over zeven dispuutshuizen. Als Ridder zit je dus nooit om een huis verlegen. Hieronder een impressie van onze huizen.
De Drukkerij
Na de val van het graafschap Ravensberg in 1807 trok de familie op een verre kruistocht richting de Nederlanden. Hier in hartje Amsterdam hebben zij, in een oud koetshuis, de Drukkerij gesticht. Na vele generaties drukkers is het ridder David en Herakles beurt om de drukkerij, met de oudste drukpers van Amsterdam, te bezetten. Op een steenworp afstand van de soos is de Drukkerij een plek waar vaak ridders een hap komen eten voordat ze naar de borrel gaan. Hier is de wekelijkse opmerking voor de borrel: “Ik doe deze borrel eens rustig aan?”, waarna er woensdag geconstateerd wordt dat dit niet het geval geweest is. Waar ridder David iedereen, inclusief zichzelf, onder tafel speelt met drankspellen, maakt ridder Herakles de dansvloer van de soos onveilig met zijn dansmoves.
Vospucci
Het is 10 maart 1497, we bevinden ons midden op de Golf van Mexico wanneer Amerigo Vespucci de legendarische woorden ten gehore brengt: ‘più deve essere bevuto!’. Gelijk had hij: er moest inderdaad meer gezopen worden! Dat deze historische leus pas een dag na zijn drieënveertigste verjaardag was, viel hem wel te vergeven: hij zoop tenminste wél door. Nog diezelfde avond stond een groep van wijze mannen op, te weten: Ridder Arthur, Ridder Revius, Ridder Immortalus en Ridder Sancus. ‘Éindelijk zijn we af van die lul Christopher Columbus’ bralde Amerigo na zijn tiende shot bedorven rum. Nog nooit in zijn bestaan had hij zo’n irrelevant persoon meegemaakt. Doen alsof je Azië bezoekt terwijl je gewoon een compleet ander continent ontdekt, daar was Amerigo Vespucci niet van gediend en de aanwezige Ridders vielen hem bij: ‘een lepel is een ding en Zuid-Amerika een continent!’. Door deze geniale ingeving besloot Amerigo Vespucci de heren een heuse gift te doen: een Pechtoldje voor zijn tijd. De wijze Ridders kregen een penthouse cadeau en vernoemden dit eervol naar Amerigo: huize Vospucci was geboren en vormde daarmee la décima wat betreft de dispuutshuizen van Het Broederschap der Kruisridders.
Amstel Hoogh
Sinds 2018 wordt dit huis bewoond door de 3 J’s: Ridder Traktor II, Ridder Hadrianus en Ridder Söze. De verloren jonkvrouw die hier lange tijd vertoefde vond een nieuw onderkomen en zo werd deze Burcht weer bewoond door enkel Kruisridders. In het pittoreske straatje, van veur de eurlog(!), vindt men zowel oudjes als yuppen. Deze burcht staat al geruime tijd onder constructie, mede door het gebrek aan goudstaven in de kluis. Echter is er goede hoop dat met wat kruistochten in het aankomende jaar en het verstrijken van de tijd deze burcht kan worden omgetoverd tot een volwaardig afgebouwd kasteel. Desondanks het gebrek aan goudstaven mag het de pret niet drukken, vele ridders hebben door de jaren heen in dit huis hun avond op een waardige manier afgesloten. Sfeer en persoonlijkheid is alom aanwezig in dit huis. Met de eindeloze hitjes van Ridder Traktor II is het in ons huis nimmer stil. Daarnaast probeert Ridder Hadrianus nog steeds de schijn op de houden dat studenten ook serieuze taken kunnen volbrengen en Ridder Söze zorgt met zijn eindeloze energie er steeds voor dat dit kasteel geen schoonmaakster nodig heeft. Mocht je in de buurt zijn van ons burcht langs de woeste wateren, onze deur staat altijd open. Wij hopen u hier ooit te mogen ontvangen, zoals menig mens hier over de vloer is geweest!
Huize Lucie
“Thuis is waar je bed staat.”
En de bedden zijn ook direct het enige wat bij ons thuis gebruikt wordt. De drie mannen die dit huis hun thuis noemen, noemen in een adem hun tweede thuis: De sociëteit. Twee senaatsjaren zijn zo goed als afgerond, het derde wordt aankomend jaar vervuld. Huisavonden zijn reeds lange tijd naar de soos verplaatst en onze woonkamer is schoon van onbruik. Dit betekent ook direct dat wanneer er bij ontwaken ontdekt wordt dat iedereen thuis is, dit reden is voor een feestje.
Pontanus
“Het gras is altijd groener aan de overkant.”
Behalve bij Pontanus, want op een steenworp van Brouwerij het IJ, het Oosterpark en de dappermarkt bevindt zich het nieuwste dispuutshuis van het Broederschap der Kruisridders. Met ridder Astrix die twee studies combineert en Ridder Odysseus die een jaar lang als senator op de sociëteit te vinden is zal er niet altijd leven in de brouwerij zijn. Echter worden de zeldzame momenten waarop er een borrel te drinken is, goed benut. Vanwege de gunstige ligging is dit een doorvoerhaven voor de Ridders. Het huis word dan ook voornamelijk gebruikt door de Ridders om de nacht door te brengen, maar als een ridder op zoek is naar een locatie om lekker te borrelen staat de deur altijd open.
Dubbel Eau
Aan de oostgrens van het centrum van Amsterdam prijkt sinds 2013 een Ridderhuis waar Ridder Poseidon, Ridder Bellathorus, Ridder Neptunus en Ridder Altiore Scriptor hun onderdak vinden. Wie zijn entree maakt via het monumentale marmeren trappenhuis werpt een blik op de eregalerij met borstbeelden van onze voorvaderen, om vervolgens de warme klanken tegemoet te lopen die de muzikale Ridders uit de klassieke vleugel voortbrengen. De wind staat er gunstig: zowel het Science Park en het centrum zijn op steenworp afstand. Vanwege deze gunstige omstandigheden een ideale plek voor forenzende Ridders om te overnachten als er de volgende ochtend geen verplichte colleges gevolgd moeten worden.
Roerstraat
“Twee hoog: super mooi, super groot, super duur”
Formeel gesproken is het Ridderhuis in de Rivierenbuurt de thuishaven van Ridder Abacus, Ridder Cronus, Ridder Gallus Gallus en Ridder Socrates. Maar in het dagelijks leven is ons huis de ontmoetingsplaats voor het dispuut en externen; iedereen komt in- en uitlopen, overnachten en het huis uitwonen. Daar is zij immers voor gebouwd; zuipen, chillen, vergaderen en basis voor de meest legendarische avonden, nachten en ochtenden. Ongemerkt smeedt het Ridderhuis een steeds hechtere band met haar bewoners. Wanneer de bewoners op woensdagochtend – in beschonken toestand na een bezoek aan de sociëteit – het sleutelgat van de deur weer gevonden hebben, voelt dat als thuiskomen. Thuis komen voelde nog nooit zo goed.